غزل شماره 56 دیوان حافظ : دل سراپرده محبت اوست

دل سراپرده محبت اوست
دیده آیینه دار طلعت اوست

من که سر درنیاورم به دو کون
گردنم زیر بار منت اوست

تو و طوبی و ما و قامت یار
فکر هر کس به قدر همت اوست

گر من آلوده دامنم چه عجب
همه عالم گواه عصمت اوست

من که باشم در آن حرم که صبا
پرده دار حریم حرمت اوست

بی خیالش مباد منظر چشم
زان که این گوشه جای خلوت اوست

هر گل نو که شد چمن آرای
ز اثر رنگ و بوی صحبت اوست

دور مجنون گذشت و نوبت ماست
هر کسی پنج روز نوبت اوست

ملکت عاشقی و گنج طرب
هر چه دارم ز یمن همت اوست

من و دل گر فدا شدیم چه باک
غرض اندر میان سلامت اوست

فقر ظاهر مبین که حافظ را
سینه گنجینه محبت اوست

تعبیر غزل شماره 56 حافظ در فال شما :

به امید رسیدن به مقصود تلاش می کنید، مطمئن باشید با کمی تلاش بیشتر و صبر و حوصله به مرادتان خواهید رسید. برای تحقق آرزوها منتظر معجزه های عالم بالا نباشید و بر توانمندی های خود تکیه کنید تا به نتیجه دلخواه دست پیدا کنید. خداوند را در هیچ صحنه ای از زندگی فراموش نکنید و مراقب اعمال تان باشید زیرا او نیز همیشه ناظر و همراه شماست. مراقب باشید که قدم های خود را کجا می گذارید زیرا یک خطای کوچک می تواند همه تلاش ها و زحمت های شما را نقش بر آب کند. قدر جوانی خود را بدانید و عمرتان را بیهوده هدر ندهید.