غزل شماره 53 دیوان حافظ : روزگاریست که سودای بتان دین من است
منم که گوشه میخانه خانقاه من است
دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک
نوای من به سحر آه عذرخواه من است
ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله
گدای خاک در دوست پادشاه من است
غرض ز مسجد و میخانهام وصال شماست
جز این خیال ندارم خدا گواه من است
مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی
رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است
از آن زمان که بر این آستان نهادم روی
فراز مسند خورشید تکیه گاه من است
گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ
تو در طریق ادب باش گو گناه من است

تعبیر غزل شماره 53 حافظ در فال شما :
به تازگی اشتباهی کرده اید که باعث نگرانی شما شده است. بی دلیل خودتان را آزار ندهید، همه چیز با عذرخواهی و تقاضای بخشش ختم به خیر خواهد شد و مشکلات حل می شود. تنبلی را کنار بگذارید، عزم خود را جزم کرده و با توکل بر خدا به سوی اهدافتان حرکت کنید. در طول مسیر برکات و رحمت های خداوند شامل حال شما خواهد شد. نذر خود را ادا کنید. اگر هر لحظه به یاد خدا باشید و با نیت رضای خدا هر کاری را انجام دهید مطمئن باشید به مقام عالی و درجات والا دست پیدا خواهید کرد.
مطالب پیشنهادی :
- 1 غزل شماره 92 دیوان حافظ : میر من خوش میروی کاندر سر و پا میرمت
- 2 غزل شماره 91 دیوان حافظ : ای غایب از نظر به خدا میسپارمت
- 3 غزل شماره 90 دیوان حافظ : ای هدهد صبا به سبا میفرستمت
- 4 غزل شماره 89 دیوان حافظ : یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
- 5 غزل شماره 88 دیوان حافظ : شنیدهام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
- 6 غزل شماره 87 دیوان حافظ : حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
- 7 غزل شماره 86 دیوان حافظ : ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت
- 8 غزل شماره 85 دیوان حافظ : شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت