غزل شماره 37 دیوان حافظ : بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
بیا که قصر امل سخت سست بنیادستبیار باده که بنیاد عمر بر بادست
غلام همت آنم که زیر چرخ کبودز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خرابسروش عالم غیبم چه مژدهها دادست
که ای بلندنظر ...